Vrienden en familie komen nauwelijks meer over de vloer. Ik schaam me voor mijn leefsituatie en dat doet pijn. De telefoon staat standaard op voicemail en als er aan de deur wordt gebeld, doe ik niet open uit angst dat daar weer een postbode met een aangetekende brief staat. Zo houd ik mijn vrienden en familie buiten de deur en worden onze sociale contacten dus tot een minimum beperkt. Alleen Kathleen heeft nog wat contacten op de universiteit en gaat af en toe weg met vriendinnen. Voor haar is het echter zwaar dat ze financieel niet meer kan meekomen met haar vriendinnen. Ondanks mijn depressieve gevoelens probeer ik zo positief mogelijk te blijven. Als ik mezelf en Kathleen niet opkalefater, draaien we helemaal door. Niet alleen ik, maar ook Kathleen kampt nu met slapeloze nachten. Ze piekert constant over de dag van morgen en ze krijgt geen rust meer in haar kop, wat haar radeloos maakt. Dat heeft een negatief effect op haar studieresultaten en het gebrek tijdelijk kantoor huren rotterdam aan slaap maakt haar sikkeneurig en opvliegend, wat niet bij haar karakter past. Het is een kant die ik helemaal niet kende van Kathleen. Ik voel me vooral schuldig naar haar toe; hoe heb ik in mijn hebzucht naar meer, meer en nog eens meer in hemelsnaam zo onverantwoordelijk kunnen handelen? Hoe langer ik in de schuldsanering zit, des te prominenter deze vraag opspeelt.
Het zat eraan te komen, maar een breekpunt in onze relatie is op maandag 13 april 2009, de dag dat Kathleen 31 jaar oud wordt. Bij de HEMA heb ik twee tompoezen gehaald om haar verjaardag te vieren. Als verrassing heb ik bij de Spullenhulp een engeltje op de kop getikt dat op een wereldbol zit. Het engeltje is helaas niet genoeg om onze relatie te redden. Kathleen barst bij de koffie uit in een niet te stoppen huilbui. Ze kan de armoede niet meer aan en ervaart dat ze langzaam maar zeker in een sociaal isolement terechtkomt. Hoe moet je aan je tijdelijk kantoor huren amsterdam  vriendinnen vertellen dat je wekelijks een voedselpakket bij de voedselhulp ophaalt? Haar studie oppakken lukt steeds slechter en daardoor zit ze hele dagen thuis. “De armoede grijpt me naar de keel,” zegt ze, terwijl ze een wurgbeweging naar haar hals maakt. “Zelfs een normaal verjaardagscadeau zit er niet meer in.”